دعوت به همکاری در آینه جادو

سلام

بلاگ سینمایی آینه جادو از دوستان دغدغه ی دین دار در عرصه هنر دعوت به همکاری میکند.

خلاصه اگر فکر می کنید در هر بخشی از بلاگ آینه جادو می توانید گوشه ای از کار را بردارید، بسم الله، ما اعلام عمومی کردیم.

اگر پیشنهادی برای اضافه کردن بخش خاصی که جای آن را خالی می بینید و یا تغییر بخشی خاص دارید، بسم الله!

اگر مطلب مناسبی درخصوص هنر یا سینما، از اساتید مختلف در جایی دید که نیاز دیدید بازنشر شود تا دیگران نیز بدانند، بسم الله! (فقط ذکر منبع الزامیست!)

اگر در هر یک از بخش های زیر می توانید به صورت ماهیانه یا دو ماه یکبار مطلبی بنویسید؛ بسم الله!

مطالب خود را به همراه بخشی که درباره ی آن نوشته اید و نام خود برای ما بفرستید.

- عمومی:

                نقد برنامه های رسانه

- تخصصی:

             نقد فیلم های ایرانی (روی پرده)/نقد فیلم یا سریال های خارجی/جشنواره ها (و یا مراسم)/ماهیت سینما/معرفی کتب تخصصی

نَفس این عمل که عده ای که درد احیای دین و معارف آن در همه ی امورِ جامعه را دارند (که در این مورد سینما و هنر است!) دور هم جمع شوند و نقدهایی درباره ی مسائل روزِ حیطه ی مربوط به خود بنویسند تا راه گشا باشد، خودش مغتنم است.

اینکه شما دوستانِ دغدغده دار هر کدام به تنهایی این کار را انجام دهید خوب است، اما عالی آن است که مکانی فرهم گردد تا:

1- نقدها و پیشنهاداتمان در آن به صورت جامع جمع شده باشد تا همه بتوانند از آن استفاده کنند.

2- این جمع بودن نظرات مختلف در یک جا باعث می شود تا با بحث پیرامون نظرات هم، آن ها را پخته کنیم و کامل انشاءالله

تا خروجی اش بشود، پیشنهادی راهگشا برای مشکلات پیشِ رو...

فقط از دوستان عزیز می خواهیم تا بعد از ارسال مطلب خود این فرصت را به ما بدهند تا با چند تن از نخبگان که به آنها دسترسی داریم مطالب را در میان بگذاریم و پس از طرح بحث با آنان و شخص ارسال کننده و رفع ایرادات احتمالی با کمک خود شخص؛ اقدام به انتشار آن کنیم. روندی که از این به بعد انشاءالله سعی می کنیم درمورد نوشته های خودمان نیز در پیش بگیریم.

علی ای حال؛ منتظریم...

نظرات، پیشنهادات، انتقادات و مطالب خود را از این بخش برای ما بفرستید.

کتاب راز رسانه؛ گفتارها و گفت و گوهای نادر طالب زاده

درباره «رسانه‌»، رأی‌ها و نظریه‌های زیادی مطرح شده است، از بحث درباره ماهیت رسانه گرفته تا سیاست‌گذاری رسانه و تا تکنیک‌های تأثیرگذاری رسانه‌ای و مهار‌ت‌های رسانه‌ای؛ اما عمده آراء مربوط به اندیشمندانی است که مشغول به مطالعه و تأمل درباره رسانه هستند و کمتر در حوزه‌های عملی رسانه فعالیت می‌کنند.

«نادر طالب زاده» از معدود اندیشمندان حوزه رسانه است، که فعالیت‌های زیادی در کار رسانه‌ای نیز دارد. از این جهت مطالعه این اثر می‌توانند زاویه دید متفاوتی نسبت به رسانه‌ ایجاد کند.

مارشال مک لوهان نظریه‌پرداز رسانه گفته بود: رسانه همان پیام است. این سخن که رأئی درباره ماهیت رسانه است، سوء تفاهمی برای برخی از اهل نظر پیش آورده است که ماهیت رسانه اجازه انعکاس هر پیامی را نخواهد داد و پیام‌های متنوع را تنها با صورتی که متناسب با ماهیت رسانه است، ارائه خواهد کرد. بحث درباره ماهیت رسانه را نباید با سیاستگذاری در حوزه رسانه اشتباه کرد و به بهانه «رسانه همان پیام است» از حوزه مهم و استراتژیک سیاست‌گذاری رسانه غفلت کرد. همچنان که در امپراطوری غرب نیز میان این دو تفکیک قائلند.

اگر غرب رسانه‌ای تنها نظر به ماهیت رسانه داشت نمی‌بایست در پخش اخبار انقلاب اسلامی و سخنان رهبر انقلاب حساس باشند و سانسور زیاد اعمال کنند:

«اتفاقاً اگر رسانه و ابزارهای تکنیکی آن ذاتاً برآمده از قدرت صاحبان و سازندگان آن نبود، رسانه‌های غربی این قدر در پوشش اخبار ایران حساسیت به خرج نمی‌دادند و مخالف انتشار پیام انقلاب نبودند. پس محتوای رسانه‌‌ای برایشان مهم است و یک امر خنثی نیست. شما ببینید که آنها چقدر در انتشار سخنان رهبر معظم انقلاب حساسیت دارند و آن را پوشش نمی‌دهند، چون می‌دانند که کلام حق و محتوای حقیقی می‌تواند تأثیر زیادی بر افکار عمومی گذاشته و به ضرر آنها تمام شود.»

شاید برخی در هنگام خواندن این عبارت بگویند که این نوعی توهم توطئه است اما به راستی توهم توطئه چیست؟ طالب‌زاده می‌گوید: «توهم توطئه» طرحی است از دنیل پایپس. پایپس نویسنده آمریکایی و حامی رژیم اسرائیل و عضو شورای امنیت ملی آمریکا است که از سرسخت‌ترین مدافعان مبارزه با گروهای اسلامی محسوب می‌شود. توطئه‌اندیشی چماقی‌ست که صهیونیست‌‌ها تراشیده‌اند و به دست اهل رسانه‌ی‌ مطیع‌شان داده‌اند تا آدم‌های واقع‌بین را مرعوب کنند و نتوانند وارد قُرُق آنها شوند.

سخن بسیار است و مجالی برای طرح همه آنها دراین معرفی مختصر نیست. گذرا مروری می‌کنیم بر فصول کتاب «راز رسانه»؛ مجموعه گفتارها و گفتگوهای نادر طالب زاده است که به همت «یاسر عسگری» و از سوی دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و دفتر نشر معارف منتشر شده است.

کتاب دارای چهار فصل است، فصل نخست زندگی‌نامه و فعالیت‌های نادر طالب زاده را بررسی می‌کند. فصل دوم با عنوان رسانه و سیاست، به بحث‌های مهمی همچون، «نسبت هنر و ایدئولوژی»، «تصویر انقلاب اسلامی در رسانه‌های غربی»، «مبارزه با تحقیر رسانه‌‌ای غرب»، «سیاستگذاری در حوزه رسانه»، «جنگ نرم و استراتژی رسانه‌های داخلی» و «رسانه، فقط پیام نیست»؛ می‌پردازد.

در فصل سوم به نگاه شهید سیدمرتضی آوینی درباره مستند رسانه و سینما پرداخته می‌شود. اطلاع از این که شهید آوینی گفته بود: «طالب‌زاده دیده‌بان انقلاب است» این کتاب و خصوصاً این فصل را خواندنی‌تر خواهد کرد.

موضوع فصل چهارم نیز نسبت فرم و محتوا در برنامه تلویزیونی «راز» است.

متن بالا از بخش پیشنهاد کتاب، در سایت «پاتوق کتاب» است که فقط ویرایش های کوچکی روی آن صورت گرفته!

لینک صفحه اصلی متن

کتاب "هنر باید متعالی باشد"

بخشی از کتاب:

از جمله کارهایی که باید بکنید، یکی این است که مخاطب خودتان را خلق کنید. اگر به فکر این باشید که که مخاطب جبهه مقابل را تصرف کنید، ممکن است همین فکر، شما را وسوسه کند که به تقلید کار جبهه مقابل بپردازید.

بعضی از عناصر جبهه خودی، که مثلاً داستان می نویسند یا فیلم می سازند، با این خیال که مخاطبین جبهه مقابل را جذب کنند، به مسائلی میپردازند که نویسنده یا فیلمساز جبهه مقابل به آن پرداخته است. این کار، به هیچ وجه صحیح نیست؛ چون به سایش در جبهه خودی کمک میکند.

اگر دشمن ما با تکرار یک حرف، گوش ها را با آن آشنا میکند ما نباید مجبور شویم حرفی را که او می خواهد، تکرار کنیم. آیا ما هم باید برای عقب نماندن از او در قصه و شعر و فیلم و فیلم  نامه از وضع موجود انتقاد کنیم؟ چرا انتقادی کنیم که به معنای عیب جویی، ایراد گیری و نیش زدن است؟! چرا به خودمان نیش بزنیم؟! اگر وضع موجود اشکالی دارد همت بگماریم تا اشکال را برطرف کنیم. چرا خرابش کنیم؟ ما نباید به خودرویی که در گردنه نفس گیری ناله کنان بالا میرود، حرکتش کند و مشکلی دارد سنگ بزنیم چون اگر سنگ بزنیم متوقف می شود. باید به آن خودرو کمک کنیم و هلش بدهیم که بالا برود.

من اصلاً نمی گویم مخاطبتان یک عده خوب باشند مخاطب شما همه بشریتند “وَ ما أرسَلناکَ إلّا کافه لِلنّاس”(سبا ۲۸) نمی گویم که شما یک مشت حزب اللهی مؤمن را پیدا کنید آنها را آهسته و خصوصی بیاورید حرفهایی به آن ها بزنید و سپس ولشان کنید بقیه هم خودشان بروند. من میگویم شما مشخصه خودتان در پیامتان را حفظ کنید و بگذارید کسانی که مخاطبتان قرار می گیرد این طعم برایشان خوشایند باشد.

همان کاری که پیامبران و مصلحین دنیا کردند. والا اگر قرار باشد با دست خودمان دور خودمان دیوار بکشیم که واویلاست.

پوستر و متن بالا از سایت «کتاب بخوانیم» انتخاب شده است که نشان این سایت نیز از پوستر کتاب برداشته نشده تا شما با سایتی خوب، جهت معرفی کتاب آشنا شوید و تا امانت داری کرده باشیم در انتقال مطالب!

لینک صفحه اصلی پوستر

راه ما راه فطرت است....

از مقاله جذابیت در سینما- کتاب آینه جادو- جلد 1- صفحات 13 و 28